Współczesna cyfrowa telefonia komórkowa ma już kilkadziesiąt lat. Kolejne generacje sieci zawsze były po prostu ulepszeniami tego, co istnieje. Pozwalały dawały wyższą jakość połączeń, pozwalały na szybszy transfer danych itp. Odchyleniem od tego schematu jest piąta generacja zwana 5G.
Wydaje się, że w odróżnieniu od poprzednich jest ona wdrażana nie przez operatorów telekomunikacyjnych, a przez polityków. Kilka lat temu był czas, kiedy w cieple hasła 5G ogrzewali się różni przedstawiciele administracji publicznej w Polsce i na świecie. Teraz temat ten może nieco się już wypalił, ale cały czas dyskusje toczą się w dużej mierze w obszarze politycznym. Być może wynika to z tego, że sieć 5G jest postrzegana jako coś zupełnie nowego, a nie jako rozwinięcie tego, co już mamy i co działa od długiego czasu.
Kilka ciekawych wątków dotyczących tego obszaru – styku telekomunikacji i polityki – zostało opisanych w opublikowanym w sierpniu 2023 artykule „Geopolitics in the infrastructural ideology of 5G”.
Jak piszą autorzy w podsumowaniu:
Within that structural constraint, we found variety in how geopolitical hegemony and media infrastructures are related. In the case of the Internet and the US, the new network paradigm marked the peak of US ascendancy to a hegemonic position in the world system. In the case of GSM and Europe, the new network paradigm corresponded with the re-integration of European countries into the global division of labour as allies of the US. In the case of 5G and China, the new network paradigm constitutes a challenge to the geopolitical order and a bid for the hegemonic position, which resulted in geopolitical contestation as witnessed in trade sanctions.
Maxigas, & ten Oever, N. (2023). Geopolitics in the infrastructural ideology of 5G. Global Media and China, 0(0). https://doi.org/10.1177/20594364231193950